Hanoi, we zijn er!
Door: Simon
Blijf op de hoogte en volg Simon en Ans
15 Februari 2018 | Vietnam, Hanoi
Het is gelukt: om 8.30 uur woensdag uit Mierlo vertrokken en om 8.30 uur donderdag staan we veilig en wel in het Tiranthotel in Hanoi. Wel een zware dag, want eerst fietsen naar Eindhoven, daar in de trein naar Schiphol, de bagageruimte zoeken waar ze de fietsdozen verkopen, eerst 2 grote dozen in elkaar vouwen, fietsen demonteren en in de doos doen. Dan dozen op een kar en naar de incheckafdeling, dozen naar een speciaalverzendloket, kijken hoeveel kiloruimte we nog overhouden, dan uitrekenen hoe je dat gewicht over de tassen verdeelt, dan naar de security, uitkleden-aankleden, door de douane en naar de boarding. Als dat allemaal klaar is, ben je als pensionado blij dat je zit.
Hebt u dat nou ook: dat je je naarmate je ouder wordt, je je steeds meer zorgen maakt over wat fout kan gaan? Zo riep men op station Eindhoven om dat de trein naar Rotterdam wegens problemen niet zou rijden. Even later hoorde ik iets omroepen over Schiphol. Ik denk dan direct: hoe moeten we een eventuele storing oplossen? Taxi inhuren? Iemand vragen om ons snel naar Schiphol te rijden? Gelukkig allemaal niet nodig.
Vliegen met Emiraten in een A380 is overigens een belevenis, zo groot, zoveel stoelen, zoveel mensen, dat je het gevoel hebt dat je met een volle theaterzaal tegelijk de lucht in gaat! (Internet leert me dat dit klopt: er kunnen zo’n 550 passagiers mee!). In Hanoi stond iemand al keurig klaar met een bordje met onze namen. In een taxibusje naar het hotel. Dat staat midden in het oude centrum, ontzettend druk met allemaal marktkraampjes en inderdaad (zoals dochter Rosa al vertelde:) massa’s scooters met soms hele gezinnen er op! De chauffeur kan niet anders dan stapvoets naar het hotel. Daar worden we vriendelijk ontvangen.
Ondanks de druk van de jetlag (6 uur tijdsverschil) gaan we toch direct het centrum bekijken. Toch weer anders dan verwacht: winkelpanden, hotels, woningen, van alles dicht tegen elkaar gebouwd, daken van staalplaten, continu getoeter van de scooters, mannen en vrouwen die zittend op straat van alles verkopen. Het kan de vermoeidheid zijn, maar ik ben nog niet direct enthousiast; morgen maar eens meer bekijken van Hanoi.
Verrassing voor ons is dat het vandaag groot feest is in Vietnam: net als in China vieren ze vannacht oud-op-nieuw, met vuurwerk, feest, alles erop-en-eraan. We gaan proberen wakker te blijven tot 00.00 uur. ‘s Avonds, als Sven Kramer ploetert op de tien kilometer, zet ik de fietsen weer in elkaar, op straat voor het hotel. Gelukkig is er niets kapot en kunnen we morgen op stap!
De kop is eraf........
Hebt u dat nou ook: dat je je naarmate je ouder wordt, je je steeds meer zorgen maakt over wat fout kan gaan? Zo riep men op station Eindhoven om dat de trein naar Rotterdam wegens problemen niet zou rijden. Even later hoorde ik iets omroepen over Schiphol. Ik denk dan direct: hoe moeten we een eventuele storing oplossen? Taxi inhuren? Iemand vragen om ons snel naar Schiphol te rijden? Gelukkig allemaal niet nodig.
Vliegen met Emiraten in een A380 is overigens een belevenis, zo groot, zoveel stoelen, zoveel mensen, dat je het gevoel hebt dat je met een volle theaterzaal tegelijk de lucht in gaat! (Internet leert me dat dit klopt: er kunnen zo’n 550 passagiers mee!). In Hanoi stond iemand al keurig klaar met een bordje met onze namen. In een taxibusje naar het hotel. Dat staat midden in het oude centrum, ontzettend druk met allemaal marktkraampjes en inderdaad (zoals dochter Rosa al vertelde:) massa’s scooters met soms hele gezinnen er op! De chauffeur kan niet anders dan stapvoets naar het hotel. Daar worden we vriendelijk ontvangen.
Ondanks de druk van de jetlag (6 uur tijdsverschil) gaan we toch direct het centrum bekijken. Toch weer anders dan verwacht: winkelpanden, hotels, woningen, van alles dicht tegen elkaar gebouwd, daken van staalplaten, continu getoeter van de scooters, mannen en vrouwen die zittend op straat van alles verkopen. Het kan de vermoeidheid zijn, maar ik ben nog niet direct enthousiast; morgen maar eens meer bekijken van Hanoi.
Verrassing voor ons is dat het vandaag groot feest is in Vietnam: net als in China vieren ze vannacht oud-op-nieuw, met vuurwerk, feest, alles erop-en-eraan. We gaan proberen wakker te blijven tot 00.00 uur. ‘s Avonds, als Sven Kramer ploetert op de tien kilometer, zet ik de fietsen weer in elkaar, op straat voor het hotel. Gelukkig is er niets kapot en kunnen we morgen op stap!
De kop is eraf........
-
15 Februari 2018 - 16:10
Jan Vink:
Hoi Simon en Ans,
Ik herken jullie gevoel met de jetlag, getoeter, stalletjes, enz. Veel plezier in Azië.
Sven was 6e geworden.
Groet, Jan -
15 Februari 2018 - 16:46
Lambert:
Hallo Simon en Ans ,
Ja, ik herken juliie gevoel . Maar nu kan de vakantie beginnen.
Veel fietsplezier ,
Lambert -
15 Februari 2018 - 17:29
Addie:
Goed uitslapen, en dan een spannend verhaal schrijven over Hanoi! Ik reken op jullie! -
15 Februari 2018 - 17:31
Wil Van Hamersveld:
Fijn dat jullie weer veilig op de grond staan. Alvast een heel mooi, goed en fijn chinees nieuwjaar. Het grote genieten mag nu gaan beginnen.
gr, Wil -
15 Februari 2018 - 18:43
Joost:
De kop is eraf. Veel plezier met jullie avontuur -
16 Februari 2018 - 00:27
Heinz Klamet:
Moe, en toch nog zo 'n lang verhaal schrijven - petje af.
Het is erg leuk, beste Ans en Simon, om jullie weer te kunnen volgen. Veel plezier!
Groetjes, Heinz -
16 Februari 2018 - 16:03
Gerrie Van Soerland:
Een langdurige, maar toch rustige start. Wens jullie het allerbeste op de fiets! -
17 Februari 2018 - 14:08
Marian Van Vlokhoven:
Hoi Ans en Simon,
Een vermoeiend begin, maar als jullie straks op de fiets zitten is dat waarschijnlijk zo vergeten. Leuk om jullie belevenissen te volgen. Een fijne reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
