de voorbereidingen

Rond kerst spreek ik mijn verlangens uit: weer een grote fietstocht, net als in 1984 en 2004. Mijn partner, grootmoedig als ze is, stemt ermee in. Doen, nu kan het nog. Maar niet alleen, dat is niet verstandig.
Maar wie gaat er mee? Ik denk na over potentiële reizigers in familie-, vrienden- en kennissenkring.
Met vier gaan we het gesprek aan, met twee blijven we over.
Helaas is de derde persoon die mee zou gaan, tijdens een oefenrit gevallen en heeft ze zoveel gebroken dat ze nu nog herstellende is en niet mee kan.

We vertrekken op zaterdag 6 juli en hebben een ticket voor de terugreis per vliegtuig op 24 augustus. We hebben dus zeven weken om er te komen.
Moet genoeg zijn, maar het zal pittig zijn: dwars door Oostenrijk en de Balkanlanden, daar zijn bergen in overvloed. Maar ik verheug me op onbekende, nieuwe bezienswaardigheden: Lubjana, de Plitvitcmeren, Mostar, Dubrovnik, Skopje, om maar iets te noemen.
Ik heb een nieuwe fiets gekocht, want de fiets die ik had, een gazelle fuente trekking, blijkt zoveel mankementen te hebben dat een nieuwe daardoor relatief goedkoper is. Het is een giant expedition geworden. Deze heeft achter 32 spaken wat ik eigenlijk te weinig vind, maar de fietsenman verzekert me dat het goed zal gaan. Vooruit dan maar. Twee weken heb ik om te wennen aan de fiets, wat wel lijkt te lukken. Schijfremmen: heerlijk. Geen voorvering: minder prettig: zelfs op een rit van een half uur heb ik al tintelende handen. We zien wel.
Vandaag bezig geweest met pakken. Altijd een heel werk: wat neem je wel en wat niet mee? Het motto is: “Alles wat je thuis laat, is meegenomen”, ik weet het, maar toch, hoeveel shirts, hoeveel sokken, wel of niet een grote handdoek, welk gereedschap etc etc. Maar ook dit is weer gelukt, het past in de tassen. Ik heb het niet gewogen, maar ik schat een kilo of 17-18.
Wat nog lastig is: de apparatuur. Had je vroeger geen last van, maar nu: de telefoon, de ereader, de fietsnavigatie, overal heb je een aparte oplader voor nodig!
En dan de route: we gaan door Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Bosnië-Herzegovina, Montenegro, Servië, Macedonië, Griekenland. Dat bergt een fikse stapel kaarten. Hopelijk kunnen we vertrouwen op de Garmin Edge 800, die ik net heb gekocht. Het is me vandaag gelukt om er de benodigde kaarten op te zetten. Morgen proberen hoe het werkt!
Nog een paar dagen, gelukkig zijn de weersvoorspellingen goed. Omdat we verwachten dat we hete omstandigheden krijgen, hebben we dunne kleding en slaapzak. Zaterdag een afscheidsontbijt en dan gaan we: richting Duitsland!