Les Pays Bas; ce n’est pas l’Europe!

Ik haal brood bij de boulangerie en dan kunnen we na het ontbijt vertrekken. Weer circa 9.30 uur, dat lijkt onze standaard vertrektijd te worden: 7.30 opstaan, sanitaire handelingen, inpakken, ontbijten en weg.

Was het gisteren nog een vlakke weg over een vroegere spoorbaan; nu gaan we direct al op en neer, klimmen en dalen. Dat gaat de hele dag door. En dat bij minstens 30 graden, dat valt zwaar. We hebben onderweg veel terrasjes nodig om bij te komen. In Pont d’Ouilly een idyllisch plekje aan het water, in La Carneille veel drankjes in een vettig ruikend café.
We zwoegen door totdat we in Flers een heel mooie camping vinden. Tent opzetten en dan ga ik boodschappen doen, Carrefour aan het andere eind van de stad. Ik wil vegetarische producten kopen maar ik kan ze niet vinden. Gevraagd aan een meisje dat de slager erbij haalt. Die ontkent eerst dat er vegetarisch vlees bestaat maar dan gaat kijken. Hij leidt me naar een schap waar ik de Veggie-producten ontdek. En daar had hij nooit van gehoord!

We eten een heerlijke maaltijd en wisselen uit met Christian en Brigitte, 2 Fransen die dezelfde route fietsen. Ik vertel dat ik in Flers net 2 postzegels heb gekocht bij een mevrouw die vroeg voor welk land. Ik: Pays-Bas. Zij: dat is toch l’Hollande? Dat hoort niet bij Europa. ik zei: jawel hoor. Maar dat overtuigde niet: ik mocht wel zegels voor Europa maar dan op eigen verantwoordelijkheid.

Toch een heel dubbel gevoel: wij genieten van onze mooie fietstocht, maar denken en praten toch regelmatig over Maike, onze lieve en sterke vriendin van onze leeftijd en over Jan, een al wat ouder lid van de blaaskapel, die allebei de moeilijkste tijd van hun leven doormaken. In zo’n situatie schieten woorden tekort. We hopen dat onze positieve gedachten hen bereiken en tot steun kunnen zijn!