Regels zijn regels, ook in Frankrijk

Het buitenland is anders, dat weet je. We hebben wel Europa, maar toch gelden in het buitenland vaak andere regels. Dat hebben we gemerkt. Zoals gisteren beschreven: in plaats van dat Theo ons ophaalt, kunnen we ook met de trein terug. Dus kijken we op de smartphone naar mogelijkheden. Vertrek vanuit Carcassonne om 10.33 uur lijkt de beste mogelijkheid. Dat probeer ik via de smartphone te boeken. Na ontzettend veel gedoe en gepuzzel (je moet enorm veel gegevens invullen, je creditcardgegevens- en nummer en je e-code (kent u die al?) lukt het om de reis te boeken en te betalen. SNCF (de Franse Spoorwegen) stuurt een bevestigingsmail, maar die komt aan in Mierlo en kan ik dus niet lezen of uitprinten. En je hebt wel tickets nodig.

Daarom gaan we naar het station om te vragen of men de tickets voor mij wil uitprinten. De loketdame zegt dan "Wessels", nee die zit niet in het systeem. Ik zeg: "Maar ik heb al betaald, dan moet het toch te vinden zijn". Zij vraagt mijn creditcard, leest die uit en ja, daar staan al mijn gegevens op het scherm en ook de wetenschap dat ik heb betaald. Alleen even de pincode van de creditcard intoetsen en ik krijg de tickets. Maar ik heb GEEN pincode (bij me)! Die gebruik ik nooit. "Dan krijgt u geen tickets", zegt de loketdame. Wat moet ik dan doen? "Terugkomen met de gegevens van de bevestigingsmail", is het antwoord.

Dus gaan we terug naar het hotel, ik bel Ans, stuur svp de mail door aan het mailadres dat ik wel op mijn smartphone kan lezen. Dat gebeurt en dan ga ik met de gegevens opnieuw naar het station. Daar typt de loketdame de gegevens in en zegt: "Ja, alles klopt. U hoeft alleen nog maar de pincode van de creditcard in te toetsen". Maar die HEB IK NIET! Dame: "Dan kan ik de tickets niet geven, iedereen kan wel zeggen dat hij die geboekt heeft." "Maar u heeft mijn creditcard, alle gegevens op het scherm, u ziet dat ik al heb betaald en u heeft mijn paspoort!!! Wie anders zou dat kunnen laten zien?"

Dame: regels zijn regels, het kan niet. Ik ben inmiddels zeer wanhopig en boos: "Ik heb betaald en u heeft de bevestiging en alle bewijzen, hoe moet dat dan?" Loketdame: "Ik weet wel iets, u trekt de boeking in en ik maak een nieuwe boeking voor u." Daar is zij vervolgens bijna een half uur mee bezig, maar ik krijg tickets! Dan blijkt echter dat ik opnieuw moet betalen: circa € 500. Dat doe ik (noodgedwongen) en vraag hoe het moet met de eerdere betaling van € 500. Die kunt u terugvragen, zegt de dame en geeft me de website reclamation.sncf.fr

Als ik later op die website kijk, blijkt dat men € 150 annuleringskosten vraagt! Om gek van te worden. Daar moet ik dus nog achteraan. Maar we hebben tickets, dus kunnen we terug.