Artsen zonder grenzen

De eerste dag helemaal zonder Ans. Da’s wennen natuurlijk. Maar we gaan dapper op pad. Nadat ik eerst mijn Ortliebtas heb gerepareerd. Want die hing opeens op halve kracht aan de bagagedrager. Bleek dat er een schroef uit de tas gevallen was. Dacht ik dat Ortlieb oerdegelijk en geklonken was; valt dat tegen. Dus tip voor Ortliebtasgebruikers: controleer voor gebruik de schroeven!

De route vandaag was mooi. Had ik van tevoren gepland: op basis van de fietskaart en het boekje Fietsen langs het Canal du midi en het Canal de Garonne, allebei gekregen van Maike en Anne, waarvoor nog eens hartelijk dank, want het is echt een mooie route: vlak, goed fietspad langs het kanaal en in schaduw van de platanen. Mooiste was de intocht in Agen, langs het kanaal dat in een brug over de rivier heen gaat! Je moet het zien om te kunnen geloven!

Het was heet vandaag, 34°C, en toch 84 km gedaan. We waren op tijd in Agen, waar ik eerst een dokter opzocht. U weet wel: voor mijn morsure de tique. Meldde me eerst bij een medisch gebouw en werd direct doorverwezen naar een apparaat om een nummer te trekken. Dat moest met een zorgpas, maar de mijne werd niet geaccepteerd. Terug naar de balie waar toen pas bleek dat dit een poli van bedrijfsartsen was voor werknemers in de Agricultural sector. Had die man aan de balie toch wel direct aan mijn fietskleding kunnen zien